بعد از انتخابات 93.
---------
آیا پشتون ها پایان سلطه ای بیش از دو قرن شان را می پذیرند و تن به شکست، در این وهله ای از زمان خواهندداد؟ و آیا تاجیک ها تا ابد در جایگاه اپوزسیون قانع خواهند شد، سکوت نموده و منتظر فرصت دیگر خواهند نشست؟
این دو سوال اساسی است که ذهن من و شاید اکثر از شهروندان را مخدوش نموده است. در این انتخابات در هرصورت برد به نفع هزاره ها است، ولی در دوطرف پله ای ترازوی رقابت که ی...ک طرف تاجیک ها و طرف دیگر پشتون ها و ازبیک ها قرار دارند، مسئله سر بعداز انتخابات 93 است. پشتون ها که طی بیش از دو قرن در افغانستان سلطه داشتند، آیا به بلوغ سیاسی ای لازم رسیده اند که نتیجه انتخابات را به نفع داکترعبدالله بپذیرند و همچنان اقلیت ازبیک ها که با شکست تیم داکتر اشرف غنی به حاشیه می روند؟
و همچنان تاجک ها که در کنار داکتراشرف غنی جایگاه اساسی ندارند، اگر داکترعبدالله_با آنکه بیشتر آرا را در دور اول گرفته است_ در دور دوم ببازند و برای یک دوره ای دیگر در جایگاه اپوزسیون و درحاشیه قرار گیرند، قانع خواهند شد و دربرابر شکست سکوت خواهند نمود؟
این هم معلوم است که این انتخابات آخرین چانس داکتراشرف غنی برای رسیدن به چوکی ریاست جمهوری است و همچنان داکتر عبدالله عبدالله؛ چرا که هر کدام که برنده شود، برای یک دور دیگر هم جایگاه شان تضمین شده است، که در آنصورت یک دهه می گذرد و آن زمان با شرایط و مقتضیات خودش می آید. افکار و اندیشه ها فرق می کند، مردم به بلوغ سیاسی لازم می رسند و معیار های انتخاب شان فرق می کند، آگاهی شهروندان بیشتر می شوند و نسل های تازه به دوران رسیده تقاضای های منحصر به شرایط خودشان را دارند. دیگر آن وقت مردم به دور این ها_اگر ازاین کابوس وحشت_ناک پسا انتخابات 93 و هزار و یک دلیل برگشت کشور به دهه هفتاد، به شکل مسالمت آمیز آن عبور کنند_ نمی چرخند. و این رهبران درگیر در این منازعه تصاحب چوکی ریاست جمهوری هم خوب درک نموده اند که این آخرین چانس شان برای رسیدن به آرزوی شان است.
اگر داکتر اشرف غنی در دور گذشته سکوت نمود و نتیجه انتخابات را به نفع حامدکرزی پذیرفت، الف) کرزی ازتبارش بود. ب) امیدواری برای چانس آزمایی دیگر. ج) حضور و نظارت گسترده خارجی ها. و همچنان سکوت و پذیرش عبدالله؛ الف) شرایط وفشارخارجی ها. ب) حضورافراد برجسته تاجیک درکنارکرزی بود. ج) امیدواری به آینده و فرصت ساختن تیم قوی. و خلاصه اینکه این بار از هر بعد متفاوت از قبل است، ببینیم که گذر زمان چه سر نوشت را برای مردم رقم می زند؛ برگشت به گذشته ای سیاه و متوسل شدن به تفنگ یا عبور مسالمت آمیز و پذیرش بازیگران سیاست، شکست برمبنای قضاوت و تصمیم شهروندان و استقبال از تسامح و تساهل در برابر یکدیگر؟
---------
آیا پشتون ها پایان سلطه ای بیش از دو قرن شان را می پذیرند و تن به شکست، در این وهله ای از زمان خواهندداد؟ و آیا تاجیک ها تا ابد در جایگاه اپوزسیون قانع خواهند شد، سکوت نموده و منتظر فرصت دیگر خواهند نشست؟
این دو سوال اساسی است که ذهن من و شاید اکثر از شهروندان را مخدوش نموده است. در این انتخابات در هرصورت برد به نفع هزاره ها است، ولی در دوطرف پله ای ترازوی رقابت که ی...ک طرف تاجیک ها و طرف دیگر پشتون ها و ازبیک ها قرار دارند، مسئله سر بعداز انتخابات 93 است. پشتون ها که طی بیش از دو قرن در افغانستان سلطه داشتند، آیا به بلوغ سیاسی ای لازم رسیده اند که نتیجه انتخابات را به نفع داکترعبدالله بپذیرند و همچنان اقلیت ازبیک ها که با شکست تیم داکتر اشرف غنی به حاشیه می روند؟
و همچنان تاجک ها که در کنار داکتراشرف غنی جایگاه اساسی ندارند، اگر داکترعبدالله_با آنکه بیشتر آرا را در دور اول گرفته است_ در دور دوم ببازند و برای یک دوره ای دیگر در جایگاه اپوزسیون و درحاشیه قرار گیرند، قانع خواهند شد و دربرابر شکست سکوت خواهند نمود؟
این هم معلوم است که این انتخابات آخرین چانس داکتراشرف غنی برای رسیدن به چوکی ریاست جمهوری است و همچنان داکتر عبدالله عبدالله؛ چرا که هر کدام که برنده شود، برای یک دور دیگر هم جایگاه شان تضمین شده است، که در آنصورت یک دهه می گذرد و آن زمان با شرایط و مقتضیات خودش می آید. افکار و اندیشه ها فرق می کند، مردم به بلوغ سیاسی لازم می رسند و معیار های انتخاب شان فرق می کند، آگاهی شهروندان بیشتر می شوند و نسل های تازه به دوران رسیده تقاضای های منحصر به شرایط خودشان را دارند. دیگر آن وقت مردم به دور این ها_اگر ازاین کابوس وحشت_ناک پسا انتخابات 93 و هزار و یک دلیل برگشت کشور به دهه هفتاد، به شکل مسالمت آمیز آن عبور کنند_ نمی چرخند. و این رهبران درگیر در این منازعه تصاحب چوکی ریاست جمهوری هم خوب درک نموده اند که این آخرین چانس شان برای رسیدن به آرزوی شان است.
اگر داکتر اشرف غنی در دور گذشته سکوت نمود و نتیجه انتخابات را به نفع حامدکرزی پذیرفت، الف) کرزی ازتبارش بود. ب) امیدواری برای چانس آزمایی دیگر. ج) حضور و نظارت گسترده خارجی ها. و همچنان سکوت و پذیرش عبدالله؛ الف) شرایط وفشارخارجی ها. ب) حضورافراد برجسته تاجیک درکنارکرزی بود. ج) امیدواری به آینده و فرصت ساختن تیم قوی. و خلاصه اینکه این بار از هر بعد متفاوت از قبل است، ببینیم که گذر زمان چه سر نوشت را برای مردم رقم می زند؛ برگشت به گذشته ای سیاه و متوسل شدن به تفنگ یا عبور مسالمت آمیز و پذیرش بازیگران سیاست، شکست برمبنای قضاوت و تصمیم شهروندان و استقبال از تسامح و تساهل در برابر یکدیگر؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر