(کوتاه تأملی بر نوشته های رحمانی و مهسا)
راستش گرد و خاک زیاد است و من هم بی-حوصله و خسته-ام در حد بی-اندازه. اما، باآنهم نخواستم از کنار نزاع بر سر جنازه خمینی بگذرم. در این نزاع هزاره علیه هزاره از دو هزاره-ی که یکی به قول دیگری(رضا مهسا): "تازه هزاره شده" است و "راست است تا [وقتی]دریور تاجیگ بود، خون هزاره [را] مباح می دانست. امروز که تاجیک ها ده کیر خود حساب نمی کند، امده اکت هزارگی می کند". و یکی که دیگری بر او پرخاش کرده و از زبان نیچه به او تاخته است(رحمان رحمانی)؛ که همیشه سخن از پلورالیزم عقیدتی می زند و در رابطه با تظاهرات روز جهانی قدس در کابل تعداد زیادی از مردم و آخوندهای هزاره را، از اینکه بخاطر طرفداری از باور شان به خیابان ها آمده اند، "مزدور خمینی" خطاب می کند. با "مهسا" در اینکه "رحمانی" دچار مد زدگی شده است، موافقم اما، خود این "نیچه-یست" نیز تا کله در مد زدگی غرق است و نمی داند که چه می نویسد. "رحمانی" چیزی ننوشته که بشود بیشتر روی آن تبصره نمود و فقط برایش گفت که: رحمانی جان! یک انسان پلورالیست کسی را بخاطر باورش مزدور خطاب نمی کند و تو خوب می دانی که در نزد آخوندهای هزاره و شیعه، خمینی چه جایگاه از نظر فقهی دارد. اما، "مهسا" با خزعبلات فلسفی-اش بر "رحمانی" زیاد تاخته و در جای از نوشته-اش مدعی می شود که ۸۰درصد هزاره پیرو خمینی و "هزاره با توضیح المسایل خمینی مسلمان و با تحریر الوسیله-اش می میرد، یعنی سایه-ی خمینی از حیات تا ممات در بستر آدم هزارگی ادامه دارد".
اساس مسئله آماردهی را در همچون موارد اشتباه می دانم. مثلن؛ از مهسا می پرسم که تو با استناد به کدام منبع ۸۰درصد هزاره ها را پیرو خمینی دانستی؟ اصلن خمینی چه نحله-ی جدیدی را برگزید که پیرو داشته باشد؟ بگذریم از این آمارهای الکی. اما، خمینی مرد و رفت. تقلید از مرده در مذهب شیعه روا نیست. مقلدین خمینی نیز دارفانی را وداع گفته و اگر اندکی در قید حیات اند، شاید به درجه مقام استاد محمد محقق در دولت وحدت ملی باشند. با این-همه چیزی که مرا واداشت تا این یادداشت را بنویسم، همین مورد حیات و ممات هزاره در سایه خمینی بود که مهسا ادعا کرده. آری؛ وقتی این نکته را دقیق شدم یک نوع نوستالژی در من زنده شد. نوشتالژی مرگ انسان غریب-کار و عامی-ای هزاره-ی به جرم "خمینی-یست" در زمان حکومت کمونیستی ها. ادعای چنین "مهسا"های در آنوقت بود که تن هزاران انسان بی-گناه هزاره زنده و با چشمان باز در "پولیگون" زیر خاک شد و روی شان "لنگر" گرداندند. دیگر اینکه از دولت خمینی برای دشمن هزاره پول، سلاح و امکانات کمک می شد اما، برای هزاره "پوفک" و "پوقانه". هزاره در کشور خمینی تا هنوز آواره و "کثافت" است؛ و این چنین بوده است نسبت هزاره با خمینی در دوره های گذشته و حال. اوف اوف!!! که دل آدم ره خون می کنه، خوب شد رسیدم بخیر، هی!!! کاکا هوتلی یک چای سبز بیار که ...
راستش گرد و خاک زیاد است و من هم بی-حوصله و خسته-ام در حد بی-اندازه. اما، باآنهم نخواستم از کنار نزاع بر سر جنازه خمینی بگذرم. در این نزاع هزاره علیه هزاره از دو هزاره-ی که یکی به قول دیگری(رضا مهسا): "تازه هزاره شده" است و "راست است تا [وقتی]دریور تاجیگ بود، خون هزاره [را] مباح می دانست. امروز که تاجیک ها ده کیر خود حساب نمی کند، امده اکت هزارگی می کند". و یکی که دیگری بر او پرخاش کرده و از زبان نیچه به او تاخته است(رحمان رحمانی)؛ که همیشه سخن از پلورالیزم عقیدتی می زند و در رابطه با تظاهرات روز جهانی قدس در کابل تعداد زیادی از مردم و آخوندهای هزاره را، از اینکه بخاطر طرفداری از باور شان به خیابان ها آمده اند، "مزدور خمینی" خطاب می کند. با "مهسا" در اینکه "رحمانی" دچار مد زدگی شده است، موافقم اما، خود این "نیچه-یست" نیز تا کله در مد زدگی غرق است و نمی داند که چه می نویسد. "رحمانی" چیزی ننوشته که بشود بیشتر روی آن تبصره نمود و فقط برایش گفت که: رحمانی جان! یک انسان پلورالیست کسی را بخاطر باورش مزدور خطاب نمی کند و تو خوب می دانی که در نزد آخوندهای هزاره و شیعه، خمینی چه جایگاه از نظر فقهی دارد. اما، "مهسا" با خزعبلات فلسفی-اش بر "رحمانی" زیاد تاخته و در جای از نوشته-اش مدعی می شود که ۸۰درصد هزاره پیرو خمینی و "هزاره با توضیح المسایل خمینی مسلمان و با تحریر الوسیله-اش می میرد، یعنی سایه-ی خمینی از حیات تا ممات در بستر آدم هزارگی ادامه دارد".
اساس مسئله آماردهی را در همچون موارد اشتباه می دانم. مثلن؛ از مهسا می پرسم که تو با استناد به کدام منبع ۸۰درصد هزاره ها را پیرو خمینی دانستی؟ اصلن خمینی چه نحله-ی جدیدی را برگزید که پیرو داشته باشد؟ بگذریم از این آمارهای الکی. اما، خمینی مرد و رفت. تقلید از مرده در مذهب شیعه روا نیست. مقلدین خمینی نیز دارفانی را وداع گفته و اگر اندکی در قید حیات اند، شاید به درجه مقام استاد محمد محقق در دولت وحدت ملی باشند. با این-همه چیزی که مرا واداشت تا این یادداشت را بنویسم، همین مورد حیات و ممات هزاره در سایه خمینی بود که مهسا ادعا کرده. آری؛ وقتی این نکته را دقیق شدم یک نوع نوستالژی در من زنده شد. نوشتالژی مرگ انسان غریب-کار و عامی-ای هزاره-ی به جرم "خمینی-یست" در زمان حکومت کمونیستی ها. ادعای چنین "مهسا"های در آنوقت بود که تن هزاران انسان بی-گناه هزاره زنده و با چشمان باز در "پولیگون" زیر خاک شد و روی شان "لنگر" گرداندند. دیگر اینکه از دولت خمینی برای دشمن هزاره پول، سلاح و امکانات کمک می شد اما، برای هزاره "پوفک" و "پوقانه". هزاره در کشور خمینی تا هنوز آواره و "کثافت" است؛ و این چنین بوده است نسبت هزاره با خمینی در دوره های گذشته و حال. اوف اوف!!! که دل آدم ره خون می کنه، خوب شد رسیدم بخیر، هی!!! کاکا هوتلی یک چای سبز بیار که ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر