زادروز عباس

مهدی مهرآئین به معنی واقعی کلمه استاد عباس است، عباس این موجود خوب و خراب را به اندازه خودش دوست دارد. این موجود خوب و خراب برای عباس نوشته است:
«روزی که سنگ بنای ویرانی این جهان نهاده شد، روز تولد عباس است. عباس ویران کننده هستی پیرامون خویش است. عباس اکسیر ویرانی است. او نظم جهان را برهم می ریزد و نسخه نظمی نوین هم نمی پیچد. چرا که او هستی اش را در ویرانی یافته است. عباس عصاره ویرانی است.»
راستش دقیق معلوم نیست که عباس در این ویران-کده در کدام یک از روزهای برج دلو سال 1372خورشیدی زاده شده، بابه مه "شیخ حیدر عارفی" خودش در آن روزها در سفر بوده و آیه مه "لیلا" هم که سواد نوشتن را نداشته. بعد از چندی که عارفی از سفر می آید روی جلد قرآن زاد روز آخرین فرزندش را ثبت می کند، اما تورش ها و جنگ های داخلی قرآنی را که حامل وحی بود با دیگر کتاب های عارفی همچون زندگی بسیاری آدم های این سرزمین نابود و گم می کند که در این گیرودار زادروز عباس نیز گم می شود. باید به مهدی و همه ی دوستان عباس بگویم که این عباس زادروزش گم شده است. حالا که این فسق-بوک یادآوری کرده حتمن با من و شما شوخی کرده. ممنون از همه ی تان که با عباس شوخی کردید و تبریک گفتید.